İşin sonunda her şeyin değersiz gelmesi çok garip değil mi? Ama olsun sonuçta bunu biliyorduk. Baharın gelmesi ama yazın gelmemesi gibi bir hisse benziyor. Her ne kadar benzese de değersiz bir anlamı yok dert olmasın diye. Ağlamıyorum da artık. Kabullendim birçok şeyi, her şeyi. Olsun dert olmasın, herkes üstüme gelmesin, ben suçlu, ben kötü.
Yoksa geçmiyor, üzmek istiyor, hayat bekliyor ama olsun da hep de kimseye dert olmasın diye. Geçiyor mu yoksa? Bilmem! Geçsin mi? Bilmem! Bildiğim düşüncelerimi de artık bilmiyorum. Bilinmezlikler arasında biliyormuşçasına geziniyorum sadece.
Toprağın yağmura aşık olması gibi tanıdık bir his sen misin sebebi? Evet, sanırım! İmkansız gibi bir mesele. Ama olsundu imkansızlar da imkansızdı. İmkanlar da sanırım. Ben kayboldum yeniden seni bulurum diye, seni düşünürüm diye. Ezberledim bütün köklerini, benim olabil diye.
Çizmek istedim her şeyi herkesi. Silmek istedim kötü hisleri düşünceleri. Belki de beceremedim, belki de becerirdim renklerin koyu olmasaydı. Bilmiyorum... Olamam ki ben hep istediğin gibi. Birçok şeyi kabullendim artık yüzümdeki çizgiler başkalaştı bazı şeyler anlaştı içimde, en güzel hikayemi bitirme kararı aldım.
Günler değişti ama sana dönüşmedi, seslendim sana değişsin dedim, çığlık çığlığa. Kulaklarım patlıyor, sessizliğinden. Ben bu kadar bağırırken, susman canımı acıtıyor. Acılar yapışıyor kalbime gitmiyorlar, vurduğumda yayılıyorlar. Yükümden kurtuldum, sonbahar gelmiş gibi döktüm yapraklarımı sana. Ama olsundu! Bazen ne yaparsan yap olmuyor, bazen.
Bitecek, zor olacak ama bitecek. En güzel hikaye sonuçta sonsuza kadar devam etmesi imkansız. Bedenim zayıfladı kalbimi güçlendirmek için, dayanamıyorum artık bazı olaylara, davranışlara, hislere... Sıkıp pis kanı akıtıp dağlamalıyım artık ya da belki de neşteri göğsüme sokup bitirmeliyim. Bazen ne yaparsan yap olmuyor, bazen.
İnsanları belki de kendi kirli camımdan bakmamalıyım, belki camdaki kirler insanların doğru görmemi engelliyordur. Belki de herkes iyi değildir? Benim de zaten artık hiç gücüm kalmadı, umudum kalmadı, yüzüm yok. Bitmesi en uygunu olacak en güzel hikayemin.
En güzel hikaye bitmeli ki yeni güzel hikayeler yazılsın. Yazılmaya başlansın ya da yaşansın. Bazen ne yaparsan yap olmuyor bazen. Ben kesilene kadar yüzdüm ama görünmeyince karan, bıraktım kendimi attım bir taş gibi. Yanmıştı, çizilmişti ama seyrettim ağlayarak sabredip, çok sevdiğim bir filmi. Artık yalnız senin için üzülüyorum. Bitti zor oldu ama bitti. Benim de zaten hiç gücüm yok yüzüm yok hiç umudum yok. Ama bil ki farklı bir hayaldi, işkenceydi bazen, bazen çok güzeldi.
Ama anlıyorum sesinden, kurtulmuşsun sen.
Nokta konmuş bitmiş
En güzel hikayem.
Yorumlar
Yorum Gönder